Zawilec wielokwiatowy

Napisano przez

Zawilec wielokwiatowy nadaje się do nasadzeń swobodnych na obrzeżach gęstych grup drzew i krzewów po stronie wschodniej lub zachodniej. Można go sadzić na łąkach kwietnych z glebą wapienną raczej suchą.

Bylina – wysokość 15 – 40 cm. z podziemnymi rozłogami. Liści odzimkowych ma kilka od 2 do 6 spodem kosmatych, złożonych z 3 do 5 listków o kształtach jajowatolancetowatych, grubo nacinanych, zazębionych na długich ogonkach. Łodygi wyprostowane z jednym kwiatem na wierzchu. W połowie wysokości pędu znajduje się okółek liści podkwiatostanowych. Kwiaty są czysto białe, średnicy od 4 do 7 cm. Delikatnie pachnące, z zewnątrz biało owłosione. Owocostany biało wełniste.

Kwitnie od kwietnia do czerwca. Zawilec ten rośnie najlepiej na glebach umiarkowanie suchych, o odczynie zasadowym przepuszczalnych, zawierających wapń. W miejscach ciepłych osłoniętych, najlepiej słonecznych.

Przed nadejściem zimy ścina się część nadziemną tuż przy gruncie. Rośliny rozmnażać można z nasion wysiewanych na początku zimy. Nasiona opatrzone są wełnistym puchem, dlatego muszą być przykryte nieco grubszą warstwą podłoża. Można je wysiać też zaraz po zbiorze latem.

Zawilec ten tworzy pąki na korzeniach zwłaszcza uszkodzonych, może więc być inwazyjny w pewnych okolicznościach. Mrozoodporny.