Piwonia chińska

Sprawdzi się na jednogatunkowych rabatach w grupach na trawnikach i innych otwartych przestrzeniach lub pod krzewami ozdobnymi. Kwiaty Piwonii są okazałe, niekiedy o średnicy ponad 15 cm. Często silnie pachnące, o różnej woni. Liczne odmiany mają kwiaty w odcieniach bieli, różu, karminu lub purpury, zdarzają się dwubarwne.

Ze względu na budowę kwiatostanów Peonie dzielimy na Piwoniię o kwiatach pojedyńczych Japońskie, Anomenowe oraz Pełne. Najobficiej kwitnie w słońcu. Doskonale rośnie w lekkim półcieniu ale im mniej światła, tym mniej kwiatów. W cieniu może nie zakwitnąć. Stanowisko powinno być ciepłe i osłonięte od silnych wiatrów. Prawidłowo uprawiana Piwonia może rosnąć na tym samym miejscu wiele lat.

Poza najcieplejszymi rejonami kraju warto ją późną jesienią wyciąć równo w powierzchnią podłoża i okryć. Podłoże żyzne próchnicze, gliniaste i głęboko spulchnione (ok 50 cm) o odczynie lekko kwaśnym pH 5 – 6. W głębszych warstwach przepuszczalna aby zimą w okolicach korzeni nie zalegała woda. W okresie suszy rośliny regularnie podlewamy, obficiej gdy kwitną. Ponieważ głęboko się korzeni i nie lubi przesadzania podłoże należy dobrze przygotować już przy sadzeniu roślin.

Rozmnażamy przez podział kar korzeniowych, najlepiej pod koniec sierpnia. Aby nie osłabić dzielonych roślin, warto wykopać tylko część silnie rozrośniętych karp a resztę pozostawić nie naruszoną. Każda podzielona część powinna mieć dwa – trzy korzenie i u nasady pędu dwa – trzy pączki. Sadzi się w rozstawie 100/100cm aby pączki były przykryte tylko 5 cm warstwą ziemi. Rośliny mogą zakwitnąć dopiero po trzech latach.

Wymaga przestronnego miejsca, z czasem się rozrasta. Piwonia sadzona za głęboko często przesadzany, silnie nawożone azotem oraz uprawiane blisko dużych drzew mogą nie zakwitnąć.