Trzykrotka Andersona

Trzykrotka ta nadaje się na rabaty gdzie dobrze wygląda obok liliowców i traw. Możliwe są próby jej naturylizacji na otwartej przestrzeni i większych założeniach parkowych, zwłaszcza że rozsiewa się obficie. W ogrodach uprawiane są odmiany lub klony pochodzenia mieszańcowego uzyskane z krzyżowania. Łodygi mają wyprostowane, wysokości 50 – 80 cm nagie lub owłosione, rozgałęzione. Liście są równowąskolancentowate, długości od 15 – 40 cm. Pozostają one zielone do późnej jesieni. Kwiaty zebrane są w wierzchołkowe baldachy. W ciągu dnia otwarte, zamykają się wieczorem i przy bardzo pochmurnej pogodzie. Bylina długowieczna, kwitnie od maja do września.

Odmiany:

Bluestone: kwiaty fioletowo niebieskie.

Cermine Glow: Kwiaty karminowo czerwone

Innocence: kwiaty białe.

Isis: kwiaty duże, niebieskie.

Trzykrotka wymaga gleby przepuszczalnej, nie zatrzymującej wody zimą, na glebach suchych rośliny muszą być obficie nawadniane. Najlepiej rosną w miejscach słonecznych, w półcieniu kwitnie słabiej. Przed nadejściem zimy ścina się część nadziemną przy gruncie. Rozmnażamy przez podział zimą lub od marca do maja. Inny sposób, rozsiewa się sama.