Ostróżka ogrodowa

Ostróżka to typowa bylina rabatowa, doskonale wyglądająca w połączeniu ze złocieniami, liliami i makami. Kwiatostany nadają się także do cięcia. Gatunek obejmuje odmiany ogrodowe pochodzenia mieszańcowego. Ostróżka ma wysokość do 2 metrów, sztywne pędy, pokrój wzniesiony. Liście głęboko dłoniaste od 5 do 7 klapowe o odcinkach trójwrębnych, na brzegach ząbkowane. Kwiatostany wydłużone, groniaste, czasem rozgałęziające się w dolnej części. Kwiaty duże o charakterystycznej budowie z ostrogą. Kwitnie w czerwcu i lipcu.

Początek kwitnienia zależy od odmiany, są odmiany wcześniejsze i późniejsze. Ostróżki udają się na każdej przeciętnej glebie ogrodowej. Najlepiej w miejscu słonecznym, co najwyżej lekko ocienionym. Sadzi się je jesienią, we wrześniu lub wiosną w marcu lub kwietniu. Mogą dość długo rosnąć w jednym miejscu, jeśli są nawożone. W czasie upałów koniecznie trzeba je nawadniać, a wyrastające wysoko pędy kwiatostanowe zawczasu podpierać aby nie wylegały po ulewnych deszczach i silnych wiatrach.

Bardzo ważnym zabiegiem jest ścięcie pędów po przekwitnięciu ok 10 cm od ziemi. Dzięki temu szybko wypuszczają nowe pędy, które zakwitają jesienią. Przed nadejściem zimy ścina się część nadziemną tuż przy gruncie.

Współczesne odmiany rozmnaża się przede wszystkim z nasion wysiewanych wiosną. Kiełkują szybko i łatwo. Wybrane osobniki można rozmnażać przez podział dwa tygodnie po ścięciu pędów kwiatostanowych w czerwcu, starszych odmian wyhodowanych głównie przez Karola Forestera, które musiały być rozmnażane przez sadzonkowanie praktycznie się nie spotyka.