Konwalia majowa

W ogrodach stosuje się ją do zazielenienia w miejscach zacienionych. Konwalia dobrze rośnie wraz z paprociami, szczawikiem i kopytnikiem. Można wprowadzić do runa parkowego lub stosować jako roślinę okrywową w miejscach cienistych lub na obrzeżach zwartych grup drzew lub krzewów.

Roślina ta ma duże znacznie w produkcji kwiatów ciętych. Bylina o podziemnych kłączach. Pędy kwiatowe wysokość 10 – 30 cm. Otulone u nasady dwu lub trzeba dużymi eliptycznojajowatymi nagimi liśćmi. Głąbik, na którym wyrastają kwiaty, białe, zebrane w jednostajne grona pachnące, kwitnie w maju i czerwcu.

Gleba powinna być próchnicza, zasobna w składniki pokarmowe, dość wilgotna. Konwalia potrzebuje miejsca ocienionego, dobrze rośnie pod konarami drzew, nawet pod orzechem włoskim ponieważ toleruje lekki i zmienny cień. Nie znosi gwałtownych zmian temperatury i wilgotności.

Konwalia jako roślina okrywowa nie wymaga żadnych zabiegów pielęgnacyjnych. Nie zaleca się ścinania żółtych liści jesienią, można je zostawić, wiosną i tak zostaną skryte pod nowo wyrastającymi liśćmi i pędami.

Owoce Konwalii są trujące, jeśli więc mamy obawy, należy usunąć pędy kwiatostanowe po kwitnieniu aby nie dopóścić do dojrzewania owoców.

Rozmnażamy przez sadzonki kłączowe z jednym pąkiem, które przyjmują się nawet w listopadzie.