Fuksja

Znanych jest ponad 120 gatunków Fuksji. Prawie wszystkie pochodzą z wilgotnych, leśnych obszarów Ameryki południowej i środkowej. Wśród dziko rosnących form botanicznych znajdziemy półkrzewy, krzewy a nawet niskie drzewa i kilka pnączy. Urodę tych roślin doceniono już pod koniec 18 wieku, od tego czasu pasjonatom udało się wyhodować tysiące rozmaitych mieszańców, których pochodzenia nie sposób już ustalić. Zdecydowana większość dostępnych dziś odmian powstała poprzez wielokrotne krzyżowanie różnych gatunków, określa się je wspólną nazwą Fuksji mieszańcowych. Należy do najdłużej kwitnących roślin balkonowych, jeśli zapewnimy im odpowiednie warunki i będziemy na bieżąco usuwać przekwitłe kwiaty przed zakwitnięciem owoców kwitnieniowych może trwać od maja aż do pierwszych jesiennych przymrozków. Kunsztowna uroda Fuksji wspaniale prezentuje się solo.

Sadzenie

Wysokie odmiany o krzaczastym pokroju i sztywnych wyprostowanych pędach. Najlepiej sadzić pojedynczo w dużych stabilnych donicach, natomiast formy o pędach zwisających są stworzone do wiszących pojemników. Tylko nieliczne odmiany poradzą sobie w pełnym słońcu.

Uprawa

Większość fuksji preferuje miejsca półcieniste, w nich kwitnie najlepiej. Miejsce uprawy powinno być osłonięte od wiatru, który mógłby połamać pędy roślin. Wymagają żyznych przepuszczalnych podłoży o obojętnym lub lekko kwaśnym odczynie. Niezbędne jest stale lekko wilgotne podłoże w okresie upałów Fuksje trzeba podlewać nawet dwa razy dziennie, rano i późnym popołudniem. Z powodu wyjątkowo długiego obfitego kwitnienia potrzebuje też regularnego dostarczania składników pokarmowych, już od samego początku uprawy. Najlepiej sprawdza się nawóz wieloskładnikowy przeznaczony specjalnie do Fuksji stosowany raz w tygodniu.

Większość odmian Fuksji to wielokrotnie mieszańce międzygatunkowe, które zadziwiają różnorodnością. Do wyboru mamy formy o kwiatach pojedynczych, półpełnych i pełnych, różnej wielkości i kształtu. We wszystkich możliwych kombinacjach odcieni czerwieni, różu, fioletu i bieli. Ich wysokość waha się od 20 cm do ponad metra. Więc można wybrać okazy idealne do małej i dużej powierzchni, to głównie półkrzewy o pędach sztywno wzniesionych albo wiotkich i zwisających. Są także formy szczepione na niskim pniu. Tolerancja na niską temperaturę jest różna. Najbardziej wytrzymałe są odmiany Fuksji Magelańskiej, z koleii mieszańce Tripyhlla radzą sobie na słonecznych stanowiskach. Kiedy minie sezon letni większość Fuksji trzeba zabrać z balkonu bo są ciepłolubne. Istnieje jednak odmiana Fuksji Magelańskiej znosząca spadki temperatury do 15 stopni.

Po pierwszych przymrozkach Fuksje umieszczamy w pomieszczeniu o temperaturze od 8-9 stopni i podlewamy tylko by podłoże całkiem nie wyschło.