Paproć

Dobrze rośnie wyłącznie w pomieszczeniach o bardzo wysokiej wilgotności powietrza. Może więc stać się najlepszą zieloną ozdobą kuchni lub łazienki, gdzie ma optymalne warunki. To prawdziwe żywa skamieliny. Paprocie pojawiły się na kuli ziemskiej 400 milionów lat temu. Dziś znanych jest około 10 000 gatunków. Niemal wszystkie to rośliny zielone. Wyjątkiem są paprocie drzewiaste królujące w czasach prechistorycznych a obecnie nieliczne i występujące tylko na nowej Zelandii i okolicznych wyspach.

Młode liście paproci są zwinięte w kształt pastorału. Zazwyczaj są pierzaste i to nie jest regułą. Wystarczy spojrzeć na Znakcicę gniazdową o długich i szerokich całobrzegach jasno zielonych liściach oraz przypominającą koniczynkę marsylię osterolistną. Występują na wszystkich kontynentach oprócz antaraktydy. Najczęściej w wilgotnych lasach zarówno w runie jak i na konarach drzew, bądź skałach. Znajdą się wśród nich nawet rośliny wodne jak Salwinia pływająca. Również w Polsce, spacerując po lesie na pewno natchneliśmy się na jakąś z tych roślin np majestycznego pióropusznika strusiego, tworzącego piórpusze liści o wysokości nawet do 1,5 metra. Gatunki uprawiane w pomieszczeniach pochodzą głównie z obszarów o tropikalnym klimacie. Niektóre to Epifity, między innymi Płaskla czyli tak zwana łosie rogi.

Jeśli zapewnimy im wilgoć, ciepło i półcień, nie zawiodą nas. Lekkie próchnicze podłoże jest idealne dla paproci bo długo utrzymuje wilgoć. Nie powinno całkowicie przysychać podłoże, ale też roślina nie może stać w wodzie. Gatunki Epifityczne jak Płaskla można uprawiać bezpośrednio na kawałkach konarów. Niezwykle ważna jest stała wysoka wilgotność powietrza. Rośliny nie tolerują bezpośredniego nasłonecznienia, wolą cień.

Rozmnażanie paproci

W warunkach domowych paprocie możemy rozmnażać przez podział rozrośniętych egzemplarzy, na przykład podczas przesadzania. Niektóre gatunki między innymi Nefrolepis wyniosły wytrwale rozłogi które warto rozdzielić i posadzić w wilgotnej mieszaninie torfu i piasku. podobnie postępujemy z kłączami tworzącymi przez orliczkę i języcznika. Nowe okazy rozwiną się dość szybko, jeśli zapewnimy im takie warunki jak dorosłym paprociom.

Paprocie nie tworzą kwiatów. Rozmnażają się przez zarodniki zebrane w kupki na spodniej stronie liści lub na kłosy zarodnio nasienne tylko z pozoru podobne do kwiatów. Zarodniki są drobne, lekkie jak pył dzięki czemu mogą być roznoszone na znaczne odległości przez wiatr i wodę. Aby mogły wzejść potrzebują wilgotnego podłoża w cieniu.