Krokus

Krokusy najlepiej wyglądają sadzone w grupach. Im większa kępa tym lepszy efekt. Sadzi się je pod drzewami i krzewami na brzegach rabat w ogrodach skalnych na trawnikach. Najpopularniejsze krokusy to wielokwiatowe mieszańce uprawne. Do najciekawszych odmian należą fioletowo – niebieskie. Remembrance ciebnofioletowe, Flower-Record, lawendowy Grand Maitre, jasnożółte Cream Beauty, żółte Grand Yellow, Golden yellow, biała Yeanne D’arce. Paskowane pickwick. Najlepiej rośnie i kwitnie w słońcu, w półcieniu może zakwitnąć później. Powinien rosnąć na tym samym miejscu przez minimum kilka lat. Dopiero po trzech czterech latach jeśli zbyt silnie się zagęści, można go rozsadzić. Jest mrozoodporny.

Podłoże pruchnicze, łatwo nagrzewające się, przepuszczalne o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Na jałowych glebach przyrosty bulw są niewielkie i w kolejnych latach rośliny mogą nie zakwitnąć. Nie znosi gleb ciężkich, zlewnych i podmokłych gdzie cebula łatwo gnije. Bulwy krokusów często są jednoroczne w miejsce bulw matecznych powstają liczne bulwy potomne. Wykopuje się je co trzy – cztery lata po zaschnięciu liści, najlepiej na przełomie sierpnia i września. Po wykopaniu i przesuszeniu w temp 20 – 25 stopni należy je oczyścić, oddzielić bulwy przybyszowe i przechować krótko w przewiewnym miejscu zapewniając im 17 – 20 stopni.

Bulwy sadzimy we wrześniu i na początku października w odstępie 5 – 10 cm. Głębokość wsadzenia zależy od wielkości bulw. Małe sadzimy na 5-6 cm, duże ok 8 cm. Gdy krokusy rosną na trawniku, nie można kosić trawy aż do całkowitego zaschnięcia liści. Koszenie jest niekorzystne ponieważ liście intensywnie rosnące po kwitnieniu przyczyniają się do dobrego przyrostu bulw i obfitego kwitnienia w kolejnych latach a ich wcześniejsze skoszenia osłabia cebulę.