Rojnik
Nadaje się do ogrodu skalnego na murki i tarasy, gdzie zasiedlają najsuchsze nawet szczeliny między kamieniami i płytkami chodnikowymi. Mogą być wykorzystane, również w innych miejscach o skrajnie trudnych, ale koniecznie nasłonecznionych miejscach.
Rojniki wyjątkowo dobrze znoszą silne susze i jałowe gleby. Wymagają stanowiska silnie nasłonecznionego. Po kwitnieniu zamierają, nie tylko pędy kwiatostanowe ale cała rozeta, która go wydała. Zasychające rozety z pędami, należy usuwać aby umożliwić szybszy wzrost rozetom bocznym. Są mrozoodporne. Istnieje wiele odmian Rojników. W szkółkach europejskich uprawianych jest ponad sto form gatunków, mieszańców i odmian ogrodowych. Rojnik pajączkowaty tworzy małe, zwarte rozety, mniej lub bardziej pokryte pajączkowatymi włoskami. Liście ma jajowato lancetowate z małymi zaostrzeniami wierzchołkami, delikatnie owłosione, długości 7 – 12 mm i szerokości 3,5 mm.
Pędy kwiatostanowe mają od 4 do 12 cm wysokości. Kwiaty promieniste mają od 8 do 10 krotne z jasnoróżowymi płatkami długości 7 – 10 mm i szerokości 3 mm oraz purpurowo czerwonym podłóżnym nerwem nitki pręcikowe również purpurowe. Kwitnie w lipcu.
Rojnik wapienny
Rojnik wapienny – podobny do rojnika murowego ale wyróżnia się purpurowo brązową plamą na obu stronach liścia w części wierzchołkowej. Liście ma zwykle szerokie, niebiesko zielone, liście łodygowe z szeroką nasadą, często obejmuje łodygę. Kwiaty bladoróżowe rozwijają się w lipcu.
Rojnik ćmy
Rojnik ćmy – rozety ma płaskie, otwarte średnicy do 10 cm. Liście zielone przy nasadzie czerwono brązowe, w początkowej fazie owłosione, potem nagie, błyszczące. Pędy kwiatostanowe wysokości od 10 do 15 cm. Kwiaty średnicy 2,5 cm gwiazdkowe z 12 – 13 płatkami, purpurowo różowe z białymi brzegami. Kwitnie w lipcu i sierpniu.
Rojnik murowy
Rojnik murowy tworzy silne rozłogi długości do 4 cm. Rozety najczęściej są duże średnicy od 3 do 8 cm otwarte. Liście ma długo lancetowate. Długości od 2 – 4 cm szerokości z ostrymi kłującymi wierzchołkami i nagie ciemno lub nieco niebieskozielone, czasem trochę zaczerwienione. Pędy kwiatostanowe wyrastają do 30 – 50 cm wysokości, są sztywne, owłosione, zakończone kwiatostanem złożonym z 40 – 100 kwiatów. Kwiaty są brudno różowe lub purpurowe. Zakwita w lipcu.
Rozmnażanie łatwe przez podział od kwietnia do sierpnia albo przez sadzonkowanie rozet w skrzynkach lub w gruncie od września do kwietnia.
