Bergenia sercowata

Doskonała do sadzenia na rabatach bylinowych w dużych grupach nawet po 10 – 20 roślin, na skalniakach i w szczelinach murków kwiatowych. Można ją sadzić tam gdzie inne rośliny radzą sobie słabo. W miejscach zacienionych pod dużymi drzewami. Pasuje do ogrodów naturalistycznych. Ta roślina jest łatwa w uprawie i długowieczna. Może pozostać w jednym miejscu nawet 10 lat. Ozdobna z liści jak i z kwiatów.

Jesienią liście nieco czerwienieją. Kwiaty są zebrane w wierzchołkowate kwiatostany. Odmiany bergenii sercowatej różnią się kolorami kwiatów od białego przez różne odcienie różowego czy różowo liliowego, do purpurowo-czerwony i amarantowych.

Bergenia rozrastając się nie dopuszcza, do rozwoju chwastów, jest bardzo odporna na niesprzyjające warunki uprawy i wytrzymała na mrozy. Łatwo przyswaja się do różnych warunków siedliskowych. Najlepiej rośnie w cieniu i półcieniu ale w pełnym słońcu kwitnie obficiej. Dobrze czuje się w pobliżu zbiorników wodnych. Ma niewielkie wymagania glebowe ale najlepiej rośnie na glebie żyznej próchniczej, przepuszczalnej  i dostatecznie wilgotnej.

Rozmnażamy wczesną wiosną na przełomie marca i kwietnia, przez podział dobrze rozrośniętych egzemplarzy po wcześniejszym wykopaniu rośliny. Bergenie można także rozmnażać przez podział pół zdrewniałych kłączy. Dzieli się ją na fragmenty o długości 8 do 10 cm, które następnie umieszcza się płasko w skrzynkach wypełnionych piaskiem. Skrzynki przytrzymuje się w inspektach. Gdy z fragmentów kłączy zaczną wyrastać pędy sadzi się je pojedynco do doniczek. Po roku rośliny nadają sie do wysadzenia na miejsca stałe w rozstawie 39 do 40 cm.

Po zimie warto usunąć martwe uschnięte liście, roślina będzie sięwtedy lepiej prezentować.